En zo was er ondanks het COVID-19 virus deze ronde 1 deelnemer meer. Zal het verhaal van de tien kleine gekleurde medemensjes een omgekeerde uitwerking hebben voor ons? Laten we het hopen. We hebben veel moeten inleveren aan gezelligheid en spontaniteit. Een speler uit de eerste ronde liet in de tweede ronde verstek gaan. Dat kan toeval zijn en gelukkig hebben twee anderen aangesloten. Maar tien actieve schakers blijft weinig. Hoewel is afgesproken na twee of drie ronden te evalueren werden nu al mogelijkheden besproken om de opkomst te vergroten. Voorzitter en wedstrijdleider zullen onderzoeken of de aanmelding voor elke ronde flexibeler kan worden gemaakt. Als we hen niet hadden! Dankzij de niet aflatende inspanning van Arend en Jan kunnen we toch nog een avond in de week schaken en dat geeft moed en is zeer motiverend.
Nadat wederom alle voorzorgsmaatregelen waren genomen konden net als in de eerste ronde acht schakers de strijd weer tegen elkaar aanbinden. Henk van Bemmel was oneven en had een bye. Van de vier partijen eindigde er één in remise namelijk die van Ale Bakker tegen Jan Duisterwinkel.
Ruurd Kunnen zette zijn goede start van de competitie voort door met de witte stukken Frans van Doorn te verslaan. Na een urenlang gelijk opgaande strijd wist Kunnen met goed strategisch spel beslissend voordeel te bereiken. Een mooie overwinning.
Dat het offeren van een stuk een mooie aanval maar niet altijd het gewenste resultaat oplevert, was te zien in de partij van Tom Visser tegen Lieuwe Boskma. Laatst genoemde offerde al vroeg in de partij een paard. Visser moest toen heel nauwkeurig spelen en dat is hem wel toevertrouwd. Geduldig weerlegde hij Boskma's bedoelingen en won.
Na 90 zetten moest Arend van der Burgh zijn meerdere erkennen in Jeppe Teensma die halverwege de partij beslissend voordeel bereikte maar nog zijn uiterste best moest doen dit te verzilveren.
Laten we hopen dat het tij spoedig keert en we als volledige club weer wekelijks kunnen schaken.